Każdy chrześcijanin wie, że istnieją różne rodzaje grzechów. Jedne z nich mogą zostać odpuszczone jedynie podczas sakramentu pokuty, a z innymi można przyjąć eucharystię. W zależności od wagi danego przewinienia, inaczej będzie też wyglądał sąd po śmierci – do Królestwa Niebieskiego może udać się tylko człowiek zbawiony. Niektóre grzechy automatycznie skazują na piekło, a inne mogą zaprowadzić do czyśćca. Najczęstsze wątpliwości i pytania dotyczą grzechów ciężkich. Czym one są i co zrobić, aby się z nich oczyścić?
Grzech ciężki – czym tak naprawdę jest?
Kodeks Kościoła Katolickiego jasno formułuje definicję grzechu ciężkiego – inaczej śmiertelnego. Jest to czyn, który został popełniony z pełną świadomością. Niezwykle ważne jest to, że działanie musi być dobrowolne – żaden grzech popełniony pod przymusem, nie może zostać zakwalifikowany jako śmiertelny. Dodatkowo, przewinienie powinno dotyczyć sprawy niezwykle ważnej, która jest jednoznacznym sprzeciwem w kierunku woli Bożej.
A jakie skutki dotyczą popełnienia grzechu ciężkiego?
- Brak możliwości przystąpienia do sakramentu Komunii świętej;
- przyjęcie eucharystii z grzechem ciężkim na sumieniu, wiąże się z popełnieniem świętokradztwa;
- grzechy ciężkie uniemożliwiają zbawienie.
Czym się różni grzech ciężki od lekkiego?
Częstym kłopotem staje się odróżnienie grzechu śmiertelnego od powszedniego. Aby było to możliwe, niezbędne jest zdefiniowanie grzechu lekkiego. Najczęściej są one popełnione nieświadome, czasem pod przymusem. Często dotyczą materii lekkiej i nie są znaczącym naruszeniem relacji z Chrystusem. Jakie są najważniejsze, praktyczne różnice między tymi dwoma typami grzechów?
Materia ciężka dotyczy czynów, które umniejszają pewnych dóbr bliźnim – z reguły musi to być utrata nieodwracalna. To właśnie na podstawie tego kryterium można najłatwiej odróżnić te dwa typy przewinień. Czasem podjęcie decyzji może być trudne – często to, czy dany grzech jest ciężki czy lekki, zależy od zewnętrznych okoliczności. W razie wątpliwości, najlepszym rozwiązaniem będzie udanie się do konfesjonału i powierzenie swojej sprawy spowiednikowi.
Grzechy ciężkie – przykłady
Grzechy ciężkie to przede wszystkim przewinienia dotyczące 10 Przykazań Bożych. Oczywistym, flagowym przykładem, może być zabójstwo. Dotyczy materii ciężkiej i najczęściej jest dokonywane dobrowolnie. Jeszcze do niedawna podobnie kwalifikowano śmierć samobójczą – obecnie jednak znacząco zwiększyła się świadomość dotycząca depresji i innych chorób psychicznych. Targnięcie się na własne życie z reguły kwalifikowane jest jako objaw choroby i nie jest związane z popełnieniem grzechu śmiertelnego.
Grzechem ciężkim jest też innowierstwo czy nadużywanie imion świętych. Są to przewinienia, które niszczą relację z Bogiem i podobnie jak targnięcie się na – czyjeś lub własne – życie, dokonywane są dobrowolnie i świadomie. To samo dotyczy Znieważenia Najświętszego Sakramentu (tzn. świętokradztwa), popełnienia grzechu przeciwko Duchowi Świętemu czy dokonania apostazji.
Grzechy śmiertelne mogą też dotyczyć sfery seksualnej. Jest to niezwykle delikatny obszar życia, który wiąże się z wieloma emocjami i przeżyciami – zarówno pozytywnymi, jak i negatywnymi. Rozwiązłość seksualna, masturbacją, współżycie bez wcześniejszego zawarcia związku małżeńskiego, a także stosowanie antykoncepcji to jedynie niektóre z grzechów ciężkich dotyczących seksualności. Są one znaczącym sprzeciwem przeciwko słowu Bożemu.